справядлівасць назоўнік | жаночы род

  1. гл. справядлівы.

  2. Справядлівыя, аб’ектыўныя адносіны да каго-н.

    • Сацыяльная с.
    • Раздзяліць грошы па справядлівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)