Verbum

спраўдзіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Ажыццявіць, здзейсніць; выканаць.

   • С. сваю мару.

2. Апраўдаць што-н. (звычайна пра нацзеі і пад.).

   • С. бацькоўскія надзеі і спадзяванні.

3. Правільна прадказаць што-н. (размоўнае).

   • На гэты раз сіноптыкі спраўдзілі.

|| незакончанае трыванне: спраўджваць.

|| назоўнік: спраўджванне.