Verbum

спраўдзіць, ✂; зак. (разм.).

1. Ажыццявіць, здзейсніць; выканаць.

   • С. сваю мару.

2. Апраўдаць што-н. (звычайна пра надзеі і пад.).

   • С. бацькоўскія надзеі і спадзяванні.

3. Правільна прадказаць што-н. (разм.).

   • На гэты раз сіноптыкі спраўдзілі.

|| незак. спраўджваць, ✂.

|| наз. спраўджванне, ✂.