спракудзіць, ✂; зак. (разм.).

Насваволіць, нагарэзнічаць.

  • Спракудзіў Сашка, за што і атрымаў дубца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)