спрадвечны прыметнік
-
Які не перастае існаваць; адвечны.
- Спрадвечныя беларускія бары (вельмі старыя).
- Спрадвечныя традыцыі.
-
Карэнны, пастаянны.
- Зубры — спрадвечныя жыхары Белавежскай пушчы.
|| назоўнік: спрадвечнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)