сплаў, ✂, м.

Сумесь, злучэнне двух або некалькіх плаўкіх цел (звычайна металаў).

  • С. медзі з нікелем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)