Verbum

спіна, ​^✂, ж.

Частка тулава ад шыі да крыжа.

• Гнуць спіну (таксама перан. 1) многа і цяжка працаваць на каго-н.; 2) перад кім пакланяцца, угоднічаць).
• Не разгінаючы спіны (таксама перан. без адпачынку, старанна рабіць што-н.).
• Нацерці спіну.
• Рабіць што-н. за спінай у каго-н. (таксама перан. без ведама каго-н.).
• Павярнуцца спінай да каго-, чаго-н. (таксама перан. выказаць абыякавасць, знявагу, перастаць звяртаць увагу на каго-, што-н.).
• За спінай вялікі вопыт работы (у мінулым).
• На ўласнай спіне зведаць што-н. (перан. на сваім вопыце).

|| памянш. спінка, ✂.

|| прым. спінны, ✂.

• Спінныя пазванкі.
• С. мозг (у пазваночніку).