спеласць, ✂, ж.

  1. гл. спелы.

  2. перан. Узрост паміж маладосцю і старасцю, калі чалавек дасягае поўнага разумовага развіцця і сталасці ў сваіх дзеяннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)