спаведнік, ✂, м.

  1. Святар, які прымае споведзь.

  2. Той, хто прыйшоў на споведзь.

|| ж. спаведніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)