спаведнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Святар, які прымае споведзь.

  2. Той, хто прыйшоў на споведзь.

|| жаночы род: спаведніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)