спасцігнуць, ; зак. (разм.).

  1. Усвядоміць, зразумець, пранікнуць у сутнасць чаго-н.

    • С. філасофскі сэнс рамана.
  2. Выпасці на долю каго-, чаго-н., здарыцца з кім-, чым-н. (пра што-н. дрэннае, непрыемнае).

    • Бяда спасцігла іх сям’ю.

|| незак. спасцігаць, .

|| наз. спасціжэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)