спасці дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Упасці ўніз, аддзяліўшыся ад чаго-н., не ўтрымаўшыся на чым-н.
- Абруч спаў з кадушкі.
- Цяжар з душы спадзе (пераноснае значэнне).
-
Пайсці на спад, панізіцца ва ўзроўні (пасля паводкі).
- Пасля паводкі вада спала.
- Пухліна на руцэ спала (зменшылася).
-
Стаць меншым у сіле праяўлення.
- К вечару тэмпература ў дзіцяці спала.
- Спасці з цела (твару) (размоўнае) — схуднець.
|| незакончанае трыванне: спадаць.
|| назоўнік: спад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)