спандэй, ✂, м. (спец.).

  1. У антычным вершаскладанні: стапа з двух доўгіх складоў (схема –).

  2. У сілаба-танічным вершаскладанні: стапа харэя або ямба са звышсхемным націскам (схема //); часцей сустракаецца на пачатку верша.

|| прым. спандэічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)