Verbum

спалучацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. гл. спалучыцца.

2. Дастасоўвацца адно да другога, гарманіраваць.

   • У карціне ўдала спалучаюцца святло і цені.

3. Уступаць у сувязь, уваходзіць у спалучэнне.

   • Прыметнікі спалучаюцца з назоўнікамі.

4. Служыць працягам адно другога; злучацца.

   • Два пакоі спалучаюцца са спальняй.

|| назоўнік: спалучэнне.