спакой назоўнік | мужчынскі род
-
Стан цішыні, адсутнасць трывогі, хваляванняў, шуму.
- Хвораму дзіцяці патрэбен с.
- Пакінуць каго-н. у спакоі (перастаць турбаваць).
- Вечны с. (пераноснае значэнне: смерць).
-
Ураўнаважанасць, фізічнае і душэўнае заспакаенне.
- Прыемны с. на душы.
- Захоўваць с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)