спачыць, ; зак.

  1. Аднавіць свае сілы адпачываючы.

    • С. перад дарогай.
  2. перан. Памерці (высок.).

    • С. вечным сном.

|| незак. спачываць, .

|| наз. спачыванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)