сонны, .

  1. Які адбываецца ў час сну.

    • Соннае дыханне.
  2. Які спіць.

    • Не так лёгка разбудзіць сонных дзяцей.
  3. Вялы, неактыўны ад жадання спаць, які яшчэ не зусім прачнуўся.

    • Соннае дзіця.
    • С. стан.
    • Як сонная муха (запаволены і вялы; разм.)
  4. перан. Пасіўны, бяздзейны.

    • Соннае жыццё.
  5. Снатворны (пра лекі).

    • Сонныя кроплі.
    • Сонная артэрыя — вялікая парная артэрыя з двух бакоў шыі.

    • Сонная хвароба — інфекцыйнае захворванне, якое характарызуецца моцнай санлівасцю.

|| наз. соннасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)