сонны

прыметнік

  1. Які адбываецца ў час сну.

    • Соннае дыханне.

  2. Які спіць.

    • Не так лёгка разбудзіць сонных дзяцей.

  3. Вялы, неактыўны ад жадання спаць, які яшчэ не зусім прачнуўся.

    • Соннае дзіця.
    • С. стан.
    • Як сонная муха (запаволены і вялы; размоўнае)

  4. пераноснае значэнне: Пасіўны, бяздзейны.

    • Соннае жыццё.

  5. Снатворны (пра лекі).

    • Сонныя кроплі.
    • Сонная артэрыя — вялікая парная артэрыя з двух бакоў шыі.
    • Сонная хвароба — інфекцыйнае захворванне, якое характарызуецца моцнай санлівасцю.

|| назоўнік: соннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (rv-blr.com)