Verbum

сонны прыметнік

1. Які адбываецца ў час сну.

   • Соннае дыханне.

2. Які спіць.

   • Не так лёгка разбудзіць сонных дзяцей.

3. Вялы, неактыўны ад жадання спаць, які яшчэ не зусім прачнуўся.

   • Соннае дзіця.
   • С. стан.
   • Як сонная муха (запаволены і вялы; размоўнае)

4. пераноснае значэнне: Пасіўны, бяздзейны.

   • Соннае жыццё.

5. Снатворны (пра лекі).

   • Сонныя кроплі.
   • Сонная артэрыя — вялікая парная артэрыя з двух бакоў шыі.
   • Сонная хвароба — інфекцыйнае захворванне, якое характарызуецца моцнай санлівасцю.

|| назоўнік: соннасць.