сонечны прыметнік

  1. гл. сонца.

  2. Які грунтуецца на скарыстанні энергіі Сонца.

    • С. рухавік.
    • Сонечная ванна (праграванне цела сонечным цяплом на адкрытым паветры).

  3. З яркім святлом сонца.

    • Сонечнае надвор’е.
    • С. бок кватэры (які выходзіць на поўдзень).

  4. пераноснае значэнне: Радасны, шчаслівы.

    • Сонечная ўсмешка.
    • С. гадзіннік — гадзіннік, які складаецца з цыферблата і вертыкальнага стрыжня, што кідае на цыферблат цень, паказваючы час.
    • Сонечнае спляценне — спляценне сімпатычных нерваў, размешчанае па паверхні брушной аорты.
    • Сонечная сістэма — сукупнасць нябесных цел, якая складаецца з Сонца і планет, што рухаюцца вакол яго.
    • Сонечны ўдар — цяжкі стан, які ўзнікае ў выніку перагрэву галавы сонечнымі прамянямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)