сон назоўнік | мужчынскі род
-
Фізіялагічны стан спакою арганізма, пры якім поўнасцю або часткова спыняецца работа свядомасці і аслабляюцца фізіялагічныя працэсы.
- Трывожны с.
- Багатырскі с. (моцны).
- Заснуць вечным сном (пераноснае значэнне: памерці; высокае).
-
Тое, што сніцца таму, хто спіць.
- Убачыць с.
- Са сну — толькі што прачнуўшыся.
- Сон у руку (жартаўлівае) — пра сон, які спраўдзіўся.
- Як у сне — пра стан чалавека, які паглыблены ў свае думкі і нічога вакол сябе не заўважае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)