собіць дзеяслоў | размоўнае | безасабовая форма | закончанае трыванне
Прыйсці ў галаву, навесці на думку зрабіць нечаканае.
- Собіла ж яму ў такое разводдзе адпраўляцца ў дарогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)