смык назоўнік | мужчынскі род
Палачка з напятым удоўж яе пучком конскіх валасоў, дотыкам якой да струн музычнага інструмента ўтвараюць адпаведныя гукі.
- Скрыпічны с.
|| прыметнік: смыкавы.
- С. волас.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)