смерч, ​✂, м.

Моцны віхор, які падымае ўверх і круціць слуп вады, пяску, пылу.

  • С. на моры.

|| прым. смерчавы, ✂. С. слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)