Verbum

смерць, ✂, ж.

1. Спыненне жыццядзейнасці арганізма.

   • Клінічная с. (прамежак часу, калі дыханне і сардэчная дзейнасць спыняцца, але тканкі яшчэ ў пэўнай ступені захоўваюць жыццяздольнасць).
   • Біялагічная с. (поўнае спыненне біялагічных працэсаў у клетках і тканках арганізма).
   • Раптоўная с.
   • Быць пры смерці (паміраць).
   • Не на жыццё, а на с. (не шкадуючы жыцця).
   • Палітычная с. (немагчымасць для каго-н. працягваць палітычную дзейнасць).

2. у знач. вык. Спыненне якой-н. дзейнасці.

   • Творчая няўдача для яго — с.

   • Да смерці (разм.) — вельмі моцна.