смяшынка назоўнік | жаночы род | размоўнае

Усмешка, вясёлая іскрынка (у вачах).

  • С. ў рот папала (пра смяшлівы настрой, пра жаданне ўвесь час смяяцца; жартаўлівае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)