Verbum

служыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Выконваць службу.

   • С. у навуковай установе.
   • С. у арміі.

2. пераноснае значэнне, каму-чаму. Рабіць што-н. для каго-, чаго-н., быць адданым каму-, чаму-н. накіроўваць сваю дзейнасць на карысць чаго-н. (высокае).

   • С. народу.
   • С. мастацтву.

3. Выконваць сваё прызначэнне, быць прыгодным для чаго-н.

   • Канапа служыць пасцеллю.
   • Здароўе яшчэ служыць.

4. У веруючых: праводзіць набажэнства.

   • С. ютрань.

5. Пра сабак: стаяць на задніх лапах.

   • Бялюсь, служы!

|| закончанае трыванне: паслужыць.

|| назоўнік: служба і служэнне.

|| прыметнік: службовы.

|| назоўнік: служба.