служба, ✂,
-
гл. служыць. -
адз. Работа, заняткі служачага, а таксама месца такой работы і знаходжанне на ёй.- Ісці на службу.
-
адз. Выкананне воінскіх абавязкаў.- С. ў радах арміі.
-
чаго або якая. Якая
-н. спецыяльная галіна работы, заняткаў.- Медыцынская с.
- С. сувязі.
- С. надвор’я.
-
У веруючых: правядзенне набажэнства.
- У кафедральным саборы закончылася с.
- Не ў службу, а ў дружбу (
разм. ) — не па абавязку, а па-сяброўску.
||
- С. абавязак.
- Службовае памяшканне.
- С. ўваход (для служачых).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)