Verbum

слуп назоўнік | мужчынскі род

1. Бервяно, тоўсты брус, умацаваны вертыкальна.

   • Тэлеграфны с.
   • Стаяць слупам (пераноснае значэнне: стаяць нерухома; размоўнае неадабральнае).

2. пераноснае значэнне, чаго або які. Маса чаго-н., што рухаецца, ляціць, падымаецца ўверх (пра дым, пыл і пад.).

   • С. пылу.
   • С. мошак.

3. Пра тое, што мае вертыкальна-падоўжаную форму.

   • С. ртуці ў тэрмометры.
   • Геркулесавы слупы — 1) старажытная назва Гібралтарскага праліва, які, паводле ўяўлення старажытных народаў, лічыўся «краем свету», месцам, дзе канчаецца суша; 2) пераноснае значэнне мяжа чаго-н.

|| памяншальная форма: слупок.

|| прыметнік: слупавы.