Verbum

слухаць, ✂; незак.

1. Накіроўваць слых на што-н.

   • С. настаўніка.
   • С. музыку.

2. Публічна разглядаць (судовую справу; афіц.).

   • С. справу аб разводзе.

3. Вывучаць што-н. наведваючы лекцыі.

   • С. курс уводзін у мовазнаўства.
   • У педінстытуце слухалі лепшых выкладчыкаў.

4. Вызначыць стан здароўя на слых.

   • С. хворага.
   • Доктар уважліва слухаў сэрца.

5. Слухацца каго-н., выконваць чые-н. загады, рабіць так, як хто-н. раіць.

   • Слухай, што бацька гаворыць.
   • Трэба с. старэйшых.
   • Вучні павінны с. настаўніка.

6. слухай(це). Ужыв. таксама ў пачатку размовы як зваротак для таго, каб прыцягнуць увагу (разм.).

   • Слухай, яшчэ я не закончыла, а ты сваё працягваеш.

7. часц. Адказ (пераважна вайскоўцаў) на якое-н. распараджэнне, які абазначае, што яно будзе выканана.

|| зак. праслухаць, ✂ і паслухаць, ✂.

|| наз. слуханне, ✂.