слоўнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Лексіка, слоўнікавы склад мовы, дыялекту, якой-н. сацыяльнай групы, асобнага пісьменніка і пад.

  2. Даведачная кніга, якая змяшчае словы (або марфемы, словазлучэнні, ідыёмы і пад.), размешчаныя ў пэўным парадку, тлумачыць значэнні ўключаных адзінак, дае розную інфармацыю пра іх ці іх пераклад на іншую мову або паведамляе звесткі аб прадметах, абазначаемых словамі.

    • Тлумачальны с.
    • Беларуска-рускі с.
    • Дыялетны с.
    • С. мовы Якуба Коласа.
    • Энцыклапедычны с.
    • Этымалагічны с.
    • Гістарычны с. беларускай мовы.

  3. Спіс слоў для слоўніка, рэестр.

    • Частотны слоўнік — тып слоўніка, у якім даюцца лічбавыя характарыстыкі ўжывальнасці слоў (словаформ, словазлучэнняў) у якой-н. мове.

|| прыметнік: слоўнікавы.

  • Слоўнікавая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)