слон, ​, м.

  1. Буйное млекакормячае трапічных краін з доўгім хобатам і двума біўнямі.

    • Слана не заўважыць (перан. не бачыць самага важнага, вялікага).
  2. Шахматная фігура, якая можа перамяшчацца на любую колькасць клетак па дыяганалі.

|| памянш.-ласк. слонік, ✂.

|| прым. слановы, ✂.

  • Вырабы са слановай косці.
  • Слановы ногі.
  • Слановая хвароба — тое, што і слановасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)