сліна назоўнік | жаночы род
Цягучая вадкасць, якая выдзяляецца ў поласці рота чалавека і жывёлы і садзейнічае змочванню і пераварванню ежы.
- Глытаць сліну (таксама пераноснае значэнне: з зайздрасцю, з прагнасцю глядзець на што-н. смачнае, прывабнае, але недаступнае).
- Пырскаць слінай (таксама пераноснае значэнне: гаварыць узрушана, з гневам, абурэннем і пад.).
|| прыметнік: слінны.
- Слінныя залозы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)