следапыт, , м.

  1. Той, хто добра распазнае сляды, высочвае каго-н. па слядах.

    • Паляўнічы-с.
    • Разведчык-с. (перан.).
  2. Той, хто шукае сляды былых гістарычных падзей.

    • Юныя следапыты накіраваліся ў паход па месцах баявой славы.

|| прым. следапыцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)