слязніца назоўнік | жаночы род

  1. У старажытным Рыме: пасудзіна, у якую збіралі слёзы, калі плакалі па нябожчыку.

  2. Слёзны мяшок каля вока, дзе збіраюцца слёзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)