Verbum

сляпы прыметнік

1. Які не бачыць, пазбаўлены зроку.

   • Сляпое дзіця.
   • Падручнікі для сляпых (назоўнік).

2. пераноснае значэнне: Які паступае, не ўзважаючы і не абдумваючы сваіх учынкаў.

   • Слепа (прыслоўе) паверыць першаму сустрэчнаму.
   • Сляпое наследаванне чыім-н. дзеянням.

3. Такі, што цяжка разабраць, прачытаць (пра шрыфт, тэкст і пад.).

   • С. адбітак на паперы.

4. Праз які дрэнна або нічога не бачна.

   • Сляпыя шыбы ў вокнах.
   • Сляпая хата (з малымі вокнамі).

5. Які адбываецца без удзелу зроку, без бачных арыенціраў (спецыяльны тэрмін).

   • С. метад друкавання (не гледзячы на клавішы).
   • С. палёт на самалёце.
   • Сляпая кішка — пачатковая частка тоўстай кішкі, якая мае чэрвепадобны адростак.