слава назоўнік | жаночы род
-
Ганаровая вядомасць, усеагульнае прызнанне чыіх-н. заслуг, таленту і пад.
- С. папулярнага артыста.
- Паэтычная с. Ордэн Славы.
-
Чутка, размовы (размоўнае).
- Добрая с. ідзе пра наш горад.
-
Агульнапрынятая думка аб кім-, чым-н., рэпутацыя.
- Добрая с. пра магазін.На славу (размоўнае) — вельмі добра.
- Толькі слава, што… (размоўнае) — толькі лічыцца, гавораць так, а на справе зусім наадварот.
- Не слава богу (размоўнае) — не ўсё добра.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)