слава назоўнік | жаночы род

  1. Ганаровая вядомасць, усеагульнае прызнанне чыіх-н. заслуг, таленту і пад.

    • С. папулярнага артыста.
    • Паэтычная с. Ордэн Славы.
  2. Чутка, размовы (размоўнае).

    • Добрая с. ідзе пра наш горад.
  3. Агульнапрынятая думка аб кім-, чым-н., рэпутацыя.

    • Добрая с. пра магазін.На славу (размоўнае) — вельмі добра.
    • Толькі слава, што… (размоўнае) — толькі лічыцца, гавораць так, а на справе зусім наадварот.
    • Не слава богу (размоўнае) — не ўсё добра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)