Verbum

слава, ​^✂, ж.

1. Ганаровая вядомасць, усеагульнае прызнанне чыіх-н. заслуг, таленту і пад.

   • С. папулярнага артыста.
   • Паэтычная с. Ордэн Славы.

2. Чутка, размовы (разм.).

   • Добрая с. ідзе пра наш горад.

3. Агульнапрынятая думка аб кім-, чым-н., рэпутацыя.

   • Добрая с. пра магазін.На славу (разм.) — вельмі добра.
   • Толькі слава, што... (разм.) — толькі лічыцца, гавораць так, а на справе зусім наадварот.
   • Не слава богу (разм.) — не ўсё добра.