сабатаж назоўнік | мужчынскі род
Наўмысны зрыў работы якога-н. мерапрыемства пры захаванні бачнасці яго выканання, замаскіраванае супрацьдзеянне ажыццяўленню чаго-н.
- Справа даходзіла да свядомага сабатажу.
|| прыметнік: сабатажны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)