сабака назоўнік | мужчынскі род

  1. Свойская млекакормячая жывёліна сямейства ваўчыных.

    • Пародзісты с.
    • Паляўнічы с.
    • З сабакамі не знойдзеш каго-, чаго-н. (цяжка знайсці; размоўнае).
    • Ні адзін сабака не гаўкне (ніхто не скажа; размоўнае неадабральнае).
  2. Самец сукі.

  3. пераноснае значэнне: Пра злога, шкоднага чалавека (размоўнае лаянкавае).

Фразеалагізмы:

  • Вось дзе сабака закапаны (размоўнае) — вось у чым сутнасць справы.
  • Сабакам сена касіць (жартаўлівае) — знаходзіцца невядома дзе і займацца невядома чым.
  • У сабакі вачэй пазычыць (пазычыўшы) (размоўнае асуджальнае) — згубіць сумленне.
  • Сабаку з’есці на чым (размоўнае) — быць вопытным у якой-н. справе.

|| памяншальная форма: сабачка.

|| прыметнік: сабачы.

  • Сабачыя вочы (таксама пераноснае значэнне: адданыя, пакорныя).
  • Сабачая пакорнасць, адданасць (пераноснае значэнне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)