рыкашэт назоўнік | мужчынскі род
Палёт цвёрдага цела пад вуглом пасля ўдару аб якую-н. паверхню.
- Куля адскочыла рыкашэтам.
|| прыметнік: рыкашэтны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
рыкашэт назоўнік | мужчынскі род
Палёт цвёрдага цела пад вуглом пасля ўдару аб якую-н. паверхню.
|| прыметнік: рыкашэтны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)