рычаг, , м.

  1. Устройства, якое мае пункт апоры і служыць для ўраўнаважвання большай сілы пры дапамозе меншай, а таксама для выканання якой-н. работы.

    • Падважыць груз рычагом.
    • Р. скорасці.
    • Рычагі кіравання (таксама перан.).
  2. перан. Сродак, якім можна паўздзейнічаць на каго-, што-н., прывесці каго-, што-н. у рух.

    • Пісьменнасць — р. культуры.

|| памянш. рычажок, .

|| прым. рычажны, .

  • Р. механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)