рыцар назоўнік | мужчынскі род
-
У сярэдневяковай Еўропе: феадал, які належаў да ваенназемлеўладальніцкага саслоўя, а таксама цяжка ўзброены воін, які знаходзіўся ў васальнай залежнасці ад свайго сюзерэна.
- Р. журботнага вобраза (пра Дон-Кіхота, героя рамана Сервантэса).
- Р. без страху і дакору (пераноснае значэнне: пра смелага, ва ўсім бездакорнага чалавека; высокае).
- Р. плашча і кінжала (пераноснае значэнне: тайны грабежнік і забойца; кніжнае).
-
пераноснае значэнне: Самаадданы, высакародны чалавек (высокае).
- Р. рэвалюцыі.
|| прыметнік: рыцарскі.
- Рыцарскія даспехі.
- Р. ўчынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)