дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне
Пачаць рух; накіравацца куды-н.
- Трактар рушыў з месца.
- Атрад рушыў да лесу.
- Калгас за апошнія гады значна рушыў наперад (пераноснае значэнне: атрымаў далейшае развіццё).
Тое, што і рухацца (у 1 знач.).
- Ужо рушыць вясна.
Прымусіць (-мушаць) рухацца каго-, што-н.; адправіць каго-, што-н. куды-н.
- Р. каня з месца.
- Р. войска ў бой.
(звычайна з адмоўем), каго-чаго. Чапаць, закранаць (размоўнае).
- Гэтага чалавека не рушце, ён тут ні пры чым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (rv-blr.com)