рукаўчык, ​✂, м.

  1. гл. рукаў.

  2. звычайна мн. Род прышыўной манжэты.

    • Сукенка з белымі рукаўчыкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)