рукапіс, ✂, м.

  1. Арыгінал або копія тэксту, напісанага ад рукі ці аддрукаванага на пішучай машынцы.

    • Рукапісы пісьменніка.
    • Аддаць р. у набор.

  2. Помнік пісьменнасці, які адносіцца пераважна да часу ўзнікнення кнігадрукавання.

    • Вывучэнне старажытных рукапісаў.

|| прым. рукапісны, ✂.

  • Р. тэкст.
  • Р. аддзел бібліятэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)