ручыць дзеяслоў | размоўнае | безасабовая форма | незакончанае трыванне
Удавацца, везці, шчасціць.
- Мне не ручыць у гульні на грошы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
ручыць дзеяслоў | размоўнае | безасабовая форма | незакончанае трыванне
Удавацца, везці, шчасціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)