ручайка, ​✂, ж.

  1. Верацяно з пражай.

    • Напрала дзве ручайкі.

  2. Пучок валакна лёну або канапель.

    • Яе валасы нагадвалі ачэсаную ручайку льну.

|| прым. ручаечны, ✂ і ручайкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)