ручай, ✂, м.

Невялікі натуральны вадзяны паток, які цячэ струменем.

  • Горны р.
  • Бягуць вясеннія ручаі.
  • Ручаі слёз (перан.).

|| памянш. ручаёк, ✂.

|| прым. ручайковы, ✂.

|| прым. ручаёвы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)