рухач, ✂, м. (спец.).

Назва ўстройстваў, якія забяспечваюць рух (у 2 знач.; вінт самалёта, кола, гусеніцы танка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)