розніца2, , ж. (спец.).

Тавар, які прадаецца паштучна або невялікімі партыямі.

  • У розніцу — невялікімі колькасцямі, паштучна.

    • Прадаваць у розніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)