розніца2 назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін
Тавар, які прадаецца паштучна або невялікімі партыямі.
У розніцу — невялікімі колькасцямі, паштучна.
- Прадаваць у розніцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)