роўніца назоўнік | жаночы род

  1. Пасма валакна, злёгку скручаная, якая ідзе на выраб пражы (спецыяльны тэрмін).

  2. Тое, што і раўня (размоўнае).

    • Ёй няма роўніцы ў танцах.

|| прыметнік: роўнічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)