роўніца, ​✂, ж.

  1. Пасма валакна, злёгку скручаная, якая ідзе на выраб пражы (спец.).

  2. Тое, што і раўня (разм.).

    • Ёй няма роўніцы ў танцах.

|| прым. роўнічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)