рой, ​✂, м.

  1. Вялікая колькасць насякомых, якія кружацца ў паветры.

    • Р. мошак.

  2. Сям’я пчол (або іншых падобных насякомых), якія ўтвараюць на чале з маткай адасобленую групу.

    • Пчаліны р.

  3. перан. Мноства, вялікая колькасць каго-, чаго-н.

    • Р. думак.

|| прым. роевы, ✂ і ройны, ✂.

  • Роевыя пчолы.
  • Ройны вулей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)