рэзананс, ✂, м.

  1. З’ява рэзкага ўзрастання амплітуды вымушаных ваганняў сістэмы пры набліжэнні частаты (у 2 знач.) перыядычнага знешняга ўздзеяння да частаты яе ўласных ваганняў (спец.).

    • Р. токаў.
    • Аптычны р.

  2. Здольнасць узмацняць гук, уласцівая рэзанатарам або памяшканням, сцены якіх добра адбіваюць гукавыя хвалі.

    • Кіназала дае добры р.

  3. перан. Водгук, водгаласак, уражанне, зробленае на многіх.

    • Прамова атрымала шырокі грамадскі р.

|| прым. рэзанансны, ✂.

  • Рэзанансная елка (для вырабу музычных інструментаў; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)