рэпліка назоўнік | жаночы род
-
Адказ, пярэчанне, заўвага на словы субяседніка, таго, хто гаворыць.
- Кінуць рэпліку.
- Рэплікі з месцаў (на сходзе).
- Калючая р.
- Абмен рэплікамі.
-
У сцэнічным дыялогу: тэкст, які змяшчае ў сабе словы адной з дзеючых асоб.
-
На судовым працэсе: пярэчанне адной са старон (спецыяльны тэрмін).
-
Кароткі газетны або часопісны артыкул як пярэчанне, выражэнне нязгоды з кім-, чым-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)